Szanowni Państwo,

można powiedzieć, że choroba nowotworowa i jej skutki towarzyszą mi, mniej lub bardziej, od wczesnego dzieciństwa. Dziś mam 50 lat, a pierwsza diagnoza została mi postawiona, gdy miałam 4 lata – guz Wilmsa (nerka prawa).

Moi rodzice zostali wówczas skonfrontowani z informacją, że mają się ze mną ,,pożegnać”. Miało mnie nie być, ale ktoś miał dla mnie inny plan. Przetrwałam leczenie i ostatecznie zostałam wyleczona z nowotworu. Mimo tego, że byłam wtedy małym dzieckiem, to wiele pamiętam – niestety czas nie zatarł wszystkich wspomnień. Ratowanie mi życia wymagało usunięcia nerki, podania chemii i zastosowania radioterapii. Następstwem tego leczenia był brak możliwości zajścia w ciążę. Ratunkiem była adopcja i dzięki niej mam teraz 12-letniego syna, Wojtka (autystyka). Wiele czasu i pracy trzeba było włożyć, aby mój synek funkcjonował na dzisiejszym poziomie. Obecnie chodzi do szkoły specjalnej i cieszy się kontaktem z rówieśnikami.

Niestety, w 2021 roku dowiedziałam się, przez przypadek, że mam w głowie tętniaka RMCA, który wymagał zabezpieczenia (klipsowanie, otwieranie czaszki). Długo czekałam na operację, która ostatecznie miała miejsce w czerwcu 2022 roku. Termin ten jest ważny, gdyż determinował możliwość przeprowadzenia kolejnej operacji w związku ze stwierdzeniem w jamie brzusznej guza. Jak się okazało, po operacji przeprowadzonej w sierpniu 2022 roku był to nowotwór złośliwy. Operacja odbyła się w Warszawie, w Szpitalu Bielańskim.

Cieszyłam się, że to już za mną, że wracam do zdrowia. Niestety na przełomie października i listopada 2022 roku doszło do niedrożności jelita i konieczne było przeprowadzenie kolejnej operacji. Teraz walczę dalej. Zmagam się z kolejną, trwożącą diagnozą – mięsakiem. 

Niestety mam ograniczone środki na leczenie i obawiam się, że bez pomocy finansowej, musiałabym go w pewnym momencie zaniechać, dlatego proszę Was o wsparcie mnie w tej trudnej i wyczerpującej walce.