Rok temu usłyszałam diagnozę – rak piersi. To był moment, który zmienił moje podejście do życia. Stał się impulsem do zatrzymania się, przemyślenia wielu spraw i spojrzenia na przyszłość z innej perspektywy. To czas, w którym powiedziałam życiu „TAK”.

Veronika ma zaledwie 11 lat, a już zmaga się z poważną chorobą. Marzy o tym, by znów móc cieszyć się zwyczajnym dzieciństwem. Choć jest krucha, delikatna, dobra i pełna ciepła, każdego dnia pokazuje siłę, która zawstydziłaby niejednego doświadczonego wojownika.

Mam 59 lat i od roku mierze się z poważną chorobą, która wymaga leczenia za granicą. Po operacji usunięcia części jelita i diagnozie nowotworu, moje zdrowie pogorszyło się, a leczenie w Polsce okazało się nieskuteczne. Potrzebuję wsparcia, by móc skorzystać z mniej inwazyjnego leczenia w Izraelu, które daje mi nadzieję na życie

Jestem zwyczajną kobietą, mamą i żoną, która nagle musiała zmierzyć się z diagnozą, jakiej nikt się nie spodziewa. Każdego dnia robię wszystko, by zostać przy moich dzieciach jak najdłużej i mieć siłę na leczenie.

Mimo intensywnego leczenia – liczne operacje, chemioterapie i naświetlania, choroba wciąż nie ustępuje. Moim motorem napędowym jest rodzina, a w szczególności mąż. Chciałabym jak najdłużej być z nimi i realizować swoje marzenia.

Od niedawna zmagam się z najtrudniejszym wrogiem – rakiem przełyku, który wywrócił mój świat i życie moich bliskich do góry nogami. Aby móc dalej cieszyć się życiem i pracą z dziećmi, która jest moją pasją, potrzebuję Waszego wsparcia. Wierzę, że odzyskam zdrowie i wrócę do wszystkiego, co przed chorobą dodawało mi skrzydeł.

Złośliwy nowotwór piersi zmienił całe moje życie. Mimo intensywnego leczenia wciąż potrzebuję specjalistycznej terapii i kosztownych badań. Każde wsparcie przybliża mnie do zdrowia i szansy na spokojne życie z rodziną.

Nasz ukochany Konrad Wieczorek odszedł 31 marca 2025 roku. Mimo leczenia, choroba okazała się bezlitosna. Prosimy o pomoc w pokryciu zaległych kosztów leczenia oraz pochówku. Każde wsparcie w tym trudnym czasie jest dla naszej rodziny nieocenione.

W 2012 roku zdiagnozowano u mnie raka piersi, który po kilku latach powrócił, dając przerzuty do kości i wątroby. Przez cztery lata jestem w ciągłym leczeniu, jednak dostępne terapie wyczerpały się, a prywatne opcje leczenia wiążą się z ogromnymi kosztami

W listopadzie 2022 roku usłyszałam diagnozę, która zmieniła wszystko – rak jajnika IV stopnia. Mimo wielu operacji, chemioterapii i naświetlań choroba wciąż powraca. Dziś moją jedyną nadzieją jest leczenie w Izraelu, które może przedłużyć mi życie. Jestem mamą i babcią pięciorga wnucząt – marzę, by móc być z nimi jak najdłużej. Proszę o pomoc w sfinansowaniu terapii, która daje mi szansę na kolejne lata.