Medycyna integracyjna – podejście, które łączy medycynę konwencjonalną (akademicką) z metodami komplementarnymi, opartymi na dowodach naukowych, jak np. ziołolecznictwo, akupunktura, medytacje, joga. Stawia ona w centrum pacjenta i jego całościowe potrzeby – fizyczne, emocjonalne, społeczne, duchowe i traktuje jako aktywnego uczestnika procesu leczenia. Terapie uzupełniające są stosowane równolegle do leczenia konwencjonalnego – pod nadzorem zespołu medycznego.
Medycyna komplementarna – metody stosowane wspólnie z medycyną konwencjonalną, najczęściej w celu poprawy jakości życia pacjenta lub łagodzenia objawów choroby i skutków ubocznych leczenia (np. akupunktura, medytacja, techniki oddechowe, masaże). Nie zawsze są one zintegrowane systemowo z leczeniem szpitalnym.
Medycyna alternatywna – odnosi się do metod stosowanych zamiast leczenia konwencjonalnego. Jest to podejście ryzykowne, zwłaszcza w chorobach przewlekłych i nowotworowych, ponieważ stosowane terapie często nie mają podstaw naukowych i potwierdzonej badaniami skuteczności, a pacjent rezygnuje z terapii o udowodnionym działaniu.
Więcej: https://www.nccih.nih.gov/health/complementary-alternative-or-integrative-health-whats-in-a-name
