Marzenie:

Cała ta sytuacja jest dla mnie bardzo trudna jeszcze z jednego powodu: po latach uwolniłam się z toksycznego małżeństwa i sama wychowuje trójkę dzieci. Choroba mocno mną zachwiała po trudnych doświadczeniach, które przeszliśmy. Naszym marzeniem było wyprowadzić się do mojej rodziny na Mazurach, zbudować tam mały domek, zacząć żyć na nowo. I nagle wszystko się zawaliło. Prawie trzy lata ciężkiej pracy, aby dać poczucie stabilizacji i bezpieczeństwa dzieciom, terapie, wsparcie przyjaciół i teraz znowu wszystko jest na krawędzi. Niestety też moja przeszłość wciąż do mnie wraca, co dodatkowo wywołuje ogromny stres i na pewno nie pomaga w procesie zdrowienia.

Nie poradzę sobie bez pomocy, choć trudno mi to przyznać, ponieważ zawsze starałam się dawać radę sama. Przy trójce dzieci i ich potrzebach, niestety nie stać mnie na leczenie wspomagające, wzmacniające organizm pomiędzy kolejnymi cyklami chemioterapii.

Moim największym marzeniem jest wychować moje dzieci Anię, Bogusia i Zosię na mądrych i odważnych ludzi, którzy będą szanować każdego człowieka i kochać życie. Chciałabym zbudować mały domek, założyć zielnik i pomagać ludziom, bo taki miałam plan dwa lata temu, gdy kończyłam dodatkowe studia z fitoterapii i zielarstwa i próbowałam odbudować zdrowie i życie swoje oraz dzieci.