Mam na imię Ewa. Mam 49 lat. Od ponad 3 lat choruję na raka obu piersi. W moim przypadku postawienie właściwej diagnozy nie było proste i szybkie. W trakcie samobadania wyczułam zgrubienie, którego wcześniej nie było,  najpierw w prawej, potem w lewej piersi. Poszłam na usg w trakcie którego pani radiolog nie stwterdzila nieprawidłowych zmian będących źródłem niepokoju. Mnie to nie uspokoiło, ponieważ węzły chłonne się powiększały i bałam się, żeby to nie był rak.

Po ignorancji lekarza z centrum onkologii poszłam na prywatną wizytę do innego onkologa, który po zbadaniu mnie od razu skierował na rezonans magnetyczny piersi z kontrastem. W opisie wyniku tego rezonansu stwierdzono nieprawidłowe zmiany rozrostowe (hiperplazje) w zrazikach gruczołu piersi prawej i lewej. Okazało się, że są to zmiany na pograniczu raka inwazyjnego w skali Birads 4A, czyli rak in-situ, a więc rozwijający się w miejscu, co potwierdziły potem badania usg i biopsji w centrum onkologii w Warszawie. Na tej podstawie onkolog zdecydował wdrożyć prewencyjnie i leczniczo – by nie dopuścić do rozwoju i rozsiewu raka – lek Tamoxifen stosowany w przypadku hormonozależnego raka piersi, ponieważ właśnie taki typ u mnie stwierdzono.

Niestety jak dotąd długotrwałe leczenie tym lekiem nie dało oczekiwanych rezultatów. Okazało się, że bez operacji, chemioterapii i możliwe że także radioterapii się nie obędzie. Obecnie jestem w trakcie pogłębionej diagnostyki mającej na celu na nowo identyfikację pierwotnych ognisk raka jak i ewentualnych przerzutów do płuc i wątroby.

Jestem w trudnej sytuacji finansowej, ponieważ przez obecny stan zdrowia – prawdopodobnie zaawansowanego już procesu nowotworowego i podejrzenia przerzutów odległych – nie mogę podjąć żadnej pracy, choć bardzo bym chciała. Do tej pory żyłam z oszczędności, które mi się już skończyły, gdyż bardzo dużo wydałam na prywatne wizyty i badania.

Nie wiem, co mnie dalej czeka w kwestii leczenia, ponieważ jestem w trakcie badań, po których będę czekać na wyniki i decyzję lekarzy, jakie dalsze kroki zostaną wdrożone. Jednak już na ten moment wiem, że potrzebuję środków na prywane wizyty lekarskie, dojazdy, leki, suplementy i odpowiednią dietę.

Jest mi bardzo ciężko, ponieważ jestem z tym sama, nie mam rodziny, która mogłaby mi pomóc.

Bardzo dziękuję za każde okazane wsparcie wszystkim,  którzy zechcą mi pomóc teraz i w przyszłości, bo wiem, że ta ciężka, przewlekła choroba wygeneruje jeszcze duże koszty.

Jak każdy zdrowy i chory człowiek mam marzenia, jednym z nich jest wycieczka do Grecji bądź wypoczynek nad polskim morzem albo w górach. Oprócz tego bardzo chciałabym wrócić do pracy, realizować się zawodowo. Wrócić także do śpiewania i gry na pianinie. Moim marzeniem jest też w przyszłości mieć swój mały ogródek, by w nim pielęgnować piękne rośliny i kwiaty, i odpoczywać po pracy.

Dziękuję za każde wsparcie
Ewa