Mam na imię Danuta, mam 44 lata i dwoje dzieci (8 i 15 lat).

Skończyłam niedawno szkołę średnią, by zdobyć zawód ” opiekun medyczny”, niestety moje plany pokrzyżowała choroba…

Pod koniec 2020 roku zaczęłam odczuwać silny ból brzucha. Lekarz stwierdził, że to jelito drażliwe. Leczenie i dieta wiązały się ze zwiększonymi wydatkami, ale nie miałam innego wyjścia.

Niestety ból nie mijał, więc dalej szukałam przyczyny. Dostałam skierowanie na kolonoskopię, która okazała się dla mnie koszmarem. Ból był niesamowicie silny mimo 2 znieczuleń. Po tym badaniu zaczęłam opadać z sił. Nie wiedziałam, co się ze mną dzieje. W końcu zwykłe badanie USG wykazało jakiś pęcherz lub torbiel. Potem wszystko zadziało się już bardzo szybko. Ginekolog skierował mnie na markery nowotworowe. Miałam zrobioną operację w Lublinie, po której wszystko było już jasne – rozsiany nowotwór złośliwy jajnika. Podczas operacji lekarzom udało się tylko udrożnić przewody i powycinać zrosty. Nie można było usunąć guzów nowotworowych, bo wszystko jest rozsiane.

Rozpoczęłam chemioterapię. Miałam dopiero drugą, ale bardzo ciężko ją znoszę – gorączka, infekcje. Węzły chłonne są tak powiększone, że utrudniają mówienie.

Nie wiem, jak dalej poradzić sobie ze wszystkimi wydatkami. Jestem osobą bezrobotną, nie mam renty. Obecnie żyję z dziećmi z zasiłków z opieki społecznej. Mam opiekunkę z OPS i pielęgniarkę. Dojazdy na chemioterapię, leki, suplementy, odpowiednia dieta – to wszystko wiąże się z kosztami. Do tej pory mogę liczyć na wsparcie dobrych ludzi wokół mnie, ale nie wiem, jak długo dam radę w ten sposób funkcjonować. Dlatego bardzo proszę o wsparcie, sama nie podołam zwiększonym przez chorobę wydatkom.